Sztuka jako narzędzie (społecznej) samoświadomości
Wtorek, 11.04.2017, godz. 14:00, Instytut Filozofii i Socjologii PAN (Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa, sala 154)
https://sztukajakonarzedzie.jimdo.com/
Wykład: mgr Jacek Olender (IFiS PAN, The Courtauld Institute of Art)
Komentarz: dr hab. Piotr Przybysz (IF UAM), mgr Adam Tuszyński (IF UW)
Obecne teorie estetyczne oparte na filozofii umysłu poszukują odpowiedzi na pytanie „czym jest sztuka?” w rozumieniu „czym jest ona dla jednostki”. Badania neuroestetyczne, z oczywistych przyczyn technicznych, skupiają się na wrażeniach indywidualnych, obracających się wokół systemów sensorycznych i nerwowych pojedynczych ludzi. Jednocześnie w szeroko rozumianej estetyce, sztuka zajmuje przede wszystkim miejsce fenomenu społecznego. Tym samym, teorie oparte na współczesnej filozofii umysłu mają zdecydowanie mniejszą siłę przebicia przy wejściu do głównego nurtu nauk o sztuce. Pola takie jak muzeologia czy polityka wystawiennicza opierają się obecnie praktycznie wyłącznie na antropologii kulturowej i filozofii kontynentalnej.
W swoim referacie postaram się pokazać możliwe drogi adaptacji współczesnych teorii neuroestetycznych pod kątem społecznego odbioru sztuki, przede wszystkim jako narzędzia wspomagającego konstrukcję samoświadomości, w tym także samoświadomości zbiorowej/grupowej. Wychodząc od fenomenologii, przejdę przez możliwe podejścia do problemu, takie jak teorie umysłu rozszerzonego, czy reprezentacji współdzielonych. Pozwolę sobie też użyć przykładów z praktyki ludzi zajmujących się zawodowo opieką nad materialnym dziedzictwem kulturowym.
Wstęp wolny!