spotkanie czerwcowe

Zarząd

Oddziału Warszawskiego

Polskiego Towarzystwa Filozoficznego

serdecznie zaprasza

5 czerwca 2017 roku

 o godzinie 17:15

 na wykład:

Systemy komunikacji i orientacji przestrzennej pszczół a przyczyny ich wymierania

 

27-alimenti,_miele,_Taccuino_Sanitatis,_Casanatense_4182.

Wykład wygłosi:

Mgr Kazimierz Czarnota

 (PTF, Oddział Warszawski) 

Spotkanie odbędzie się w sali nr 4

Instytutu Filozofii

Uniwersytetu Warszawskiego

przy Krakowskim Przedmieściu 3

O ważności tematu świadczy choćby to, że za rozszyfrowanie kodu tańca pszczół Karl von Frisch otrzymał nagrodę Nobla w 1973 roku, a doniosłość jego odkrycia porównano z odczytaniem napisów na kamieniu z Rosetty. Język pszczół jest najbardziej rozwiniętym językiem w świecie zwierząt i jak dotąd najlepiej lecz nie do końca zbadanym. W ciągu ostatnich 10 lat wymarło na świecie 40% pszczół. Badacze podają trzy przyczyny: choroby wirusowe, pestycydy i telefonia komórkowa. W każdej z nich istotną rolę odgrywa system komunikacji i orientacji przestrzennej pszczół.

Mgr Kazimierz Czarnota – członek Zarządu Warszawskiego Oddziału PTF. Odbył studia filozoficzne na UJ pod kierunkiem Romana Ingardena i Izydory Dąmbskiej. Studiował też matematykę na UW. Był wieloletnim wykładowcą logiki na UW i innych uczelniach. Wcześniej został absolwentem Technikiem Ochrony Roślin.

Wstęp wolny. Zapraszamy!!!

Autor rysunku nieznany, Tacuinum Sanitatis, 14 wiek n.e., domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=1638832

spotkanie majowe

Zarząd

Oddziału Warszawskiego

Polskiego Towarzystwa Filozoficznego

serdecznie zaprasza

29 maja 2017 roku

 o godzinie 17:15

 na wykład:

Pulchrum

 Sappho_fresco 05 2017 2

Wykład wygłosi:

Mgr Zygmunt Król

 (Polskie Towarzystwo Filozoficzne,

Oddział Warszawski) 

Spotkanie odbędzie się w sali nr 109

Instytutu Filozofii

Uniwersytetu Warszawskiego

przy Krakowskim Przedmieściu 3

Mgr Zygmunt Król – prawnik, w 1984 otrzymał dyplom z prawa karnego (kryminalistyki) na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1984 roku jest członkiem Polskiego Towarzystwa Filozoficznego. W 2013 roku w ramach spotkań Oddziału Warszawskiego przedstawił referat pt. „Determinizm/Indeterminizm”, a w roku 2016 – referat pt. „Epikureizm”. W referacie „Pulchrum” ujęte zostaną historiozoficznie poglądy na piękno oraz próby jego definiowania.

Wstęp wolny. Zapraszamy!!!

Autor fresku nieznany, Donna con tavolette cerate e stilo (cosiddetta „Saffo”), 55-79 r.n.e., autor zdjęcia: Carole Raddato – Flickr, CC BY-SA 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=37880205

spotkanie kwietniowe

Zarząd

Oddziału Warszawskiego

Polskiego Towarzystwa Filozoficznego

serdecznie zaprasza

24 kwietnia 2017 roku

 o godzinie 17:15

 na wykład:

 Doświadczenie obrazu w ucieleśnionej przestrzeni

Wykład wygłosi:

Dr Anna Sieradzka-Kubacka

(Zakład Estetyki, Instytut Filozofii UW)

Spotkanie odbędzie się w sali nr 4

Instytutu Filozofii

Uniwersytetu Warszawskiego

przy Krakowskim Przedmieściu 3

 

Anna Sieradzka-Kubacka — artystka wizualna, doktor sztuki w dziedzinie sztuk plastycznych, w dyscyplinie artystycznej sztuki piękne. Ukończyła Malarstwo na warszawskiej ASP oraz studia doktoranckie na Wydziale Intermediów ASP w Krakowie. Uczestniczyła w wielu festiwalach wideo oraz wystawach w kraju i za granicą. Doktorantka Instytutu Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się badaniami nad obrazem w sztuce mediów oraz problematyką współczesnej percepcji.

Wykorzystanie przez artystów „nowych” narzędzi w sztuce wymaga od odbiorców innego od dotychczasowego modelu percepcji. Przyłożenie tradycyjnych paradygmatów okazuje się niewystarczające i zbyt ograniczające współczesne doświadczenie sztuki. By określić, na czym polega ta odmienność, na wstępie odrzucę dominację wzrokocentryzmu. W oparciu o eksperymenty artystyczne II połowie XX i początku XXI wieku postaram się wyodrębnić te cechy, które współtworzą współczesne doświadczenie sztuki. Wychodząc od tradycyjnie namalowanego obrazu przejdę do przykładów prac artystycznych wykorzystujących współczesne media, by wskazać, jak nasze obecne doświadczenie rozszerza tradycyjny paradygmat percepcji. Rezygnując z  kartezjańskiego modelu widzenia jednoocznego, przywołam Merleau-Ponty’ański model dwuoczny wraz z jego konsekwencjami: skupię się na ujawnieniu związku obrazu z przestrzenią, cielesnością, a także ruchem. Ujawniając istotne doświadczenie przestrzeni, odwołam się również do sztuki immersyjnej. Jednak, z uwagi na przyjętą przeze mnie perspektywę, interesujące okażą się te prace, które pozwalają odbiorcy na aktywne uczestnictwo – wraz z własnym ciałem, co skłania do dyskusji na temat doświadczenia w odcieleśnionej przestrzeni wirtualnej.

Zapraszamy!!!

spotkanie marcowe

Zarząd

Oddziału Warszawskiego

Polskiego Towarzystwa Filozoficznego

serdecznie zaprasza

20 marca 2017 roku

 o godzinie 17:15

 na wykład:

Wokół teorii dobrostanu:

czy przyjemność może być wartością ostateczną?

Wykład wygłosi:

Dr Katarzyna de Lazari-Radek

 (Katedra Etyki, Instytut Filozofii UŁ)     

Spotkanie odbędzie się w sali nr 4

Instytutu Filozofii

Uniwersytetu Warszawskiego

przy Krakowskim Przedmieściu 3

 

Katarzyna de Lazari-Radek – etyk i filozof, pracuje jako adiunkt w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Łódzkiego. Jest autorką książek The Point of View of the Universe (Oxford University Press, 2014, z Peterem Singerem) oraz Utilitarianism: A Very Short Introduction (Oxford University Press, 2017, z Peterem Singerem). Obecnie pracuje nad dwiema monografiami: w języku polskim pt. Godny pożądania stan świadomości oraz w języku angielskim pt. Pleasure. W 2017 otrzymała roczny grant naukowy z Yale University, Yale Center for Faith and Culture na badania nad szczęściem.

 

Zapraszamy!!!

spotkanie grudniowe

Zarząd

Oddziału Warszawskiego

Polskiego Towarzystwa Filozoficznego

serdecznie zaprasza

12 grudnia 2016 roku

o godzinie 17:15

na wykład:

Od logiki diachronicznej do logiki niefregowskiej

Wykład wygłosi:

Prof. Mieczysław Omyła

                 (Instytut Filozofii, Uniwersytet Warszawski)
	

Spotkanie odbędzie się w Sali nr 4

Instytutu Filozofii

Uniwersytetu Warszawskiego

przy Krakowskim Przedmieściu 3

Mieczysław Omyła jest emerytowanym profesorem UW. Stopnie naukowe: dr, dr hab jak i tytuł profesora uzyskał na Wydziale Filozofii i Socjologii UW. Jest uczniem zarówno Romana Suszki (który był jego promotorem) jak i profesorów: Mariana Przełęckiego i Bogusława Wolniewicza. Napisał między innymi monografię: Zarys logiki niefregowskiej, PWN 1986, i podręcznik z logiki „Zarys logiki” WSiP 1995.

Terminy: logika diachroniczna i logika niefregowska zawdzięczamy Romanowi Suszce (1919 -1979). Logika diachroniczna jest to zastosowanie logiki klasycznej do badania rozwoju poznania. Z kolei logika niefregowska jest pewnym uogólnieniem logiki klasycznej. U podłoża jej jest pogląd, że zdania posiadają korelaty semantyczne różne od ich wartości logicznych. Celem referatu jest popularne, zrozumiałe dla nielogików, przedstawienie obu systemów. Referat jest z zakresu tzw. semantycznej teorii poznania (termin wprowadzony przez K. Ajdukiewicza).

spotkanie listopadowe

Zarząd

Oddziału Warszawskiego

Polskiego Towarzystwa Filozoficznego

serdecznie zaprasza

21 listopada 2016 roku

o godzinie 17:15

na wykład:
Co to jest myślenie obrazami i jakie to ma znaczenia dla filozofii umysłu?

Wykład wygłosi:

dr Piotr Kozak

                        (Instytut Filozofii UW)	

Spotkanie odbędzie się w Sali nr 4

Instytutu Filozofii

Uniwersytetu Warszawskiego

przy Krakowskim Przedmieściu 3

Piotr Kozak (1983) – studiował filozofię i architekturę w Gdańsku, doktorat (2015) na Uniwersytecie Warszawskim. Autor książek „Wychować Boga. Estetyka antropologiczna Alexandra G. Baumgartena” (Warszawa 2013), „Co to jest myślenie?” (Warszawa 2015) oraz „Sztuka i myśl”. Kierownik grantu NCN SONATA: „Czym jest myślenie obrazami?” realizowanego na UW.

We współczesnej psychologii poznawczej przyjmuje się zazwyczaj, że myślenie obrazami jest jedną z uznanych form myślenia niewerbalnego. Dodatkowo przyjmuje się niekiedy, że myślenie obrazami jest konstytutywne dla praktyki artystycznej oraz towarzyszy nam w codziennych rozumowaniach praktycznych typu: „jeżeli stanę na krześle w ten sposób (obraz), wówczas będę mógł sięgnąć po narzędzia w ten sposób (obraz)”. Możemy również założyć, że myślenie obrazami jest powszechne w praktyce naukowej – zarówno w kontekście odkrycia naukowego, jak i komunikacji naukowej. Niekontrowersyjnym przykładem myślenia obrazami jest użycie diagramów w matematyce, czy posługiwanie się mapą.

Z jednej strony, możemy przyjąć, że myślenie obrazami stanowi pewną rozpowszechnioną i uznaną formę myślenia. Z drugiej strony, wydaje się, że wciąż dominuje pogląd, że poznawczy użytek z obrazów ma naturę wyłącznie psychologiczną, a nie epistemologiczną, to jest obrazy pełnią funkcję pomocniczą w poznaniu, ale nie posiadają samodzielnej wartości epistemologicznej. Rozumiem przez to tezę, że obrazy mogą byś środkiem lub narzędziem myślenia ułatwiającym zrozumienie pewnych abstrakcyjnych myśli, ale same nie stanowią niezależnej formy poznania, to jest takiej formy, która dostarcza nietrywialnej, nieosiągalnej innymi środkami informacji na temat danego obiektu poznania. W taki sam sposób możemy traktować posługiwanie się narzędziami jak kalkulator, czy liczenie na palcach jako środki pomocnicze w liczeniu, ale nie stanowiące samodzielnej formy myślenia. W przypadku liczenia kluczowa jest pewna abstrakcyjna operacja algebraiczna, która może jednak przyjąć swoją „wizualną” formę, np. w postaci układania klocków czy dodawania jabłek. Same układanie klocków, czy dodawanie jabłek nie stanowią jednak niezależnej formy myślenia, ale są środkami, za pomocą których się myśli. Analogicznie w filozofii umysłu możemy przyjąć, że istnieje pewien abstrakcyjny język myśli, który znajduje swój wyraz poprzez pewne reprezentacje symboliczne lub ikoniczne.

W ramach wystąpienia nie zamierzam rozstrzygać wymienionej kontrowersji. Przyjmuję jednak, że co najmniej prawdopodobna i warta obrony wydaje się teza, że myślenie obrazami może być niezależną formą myślenia, a już z pewnością prawdą jest, że jednym z wyzwań, przed którymi stoi współczesna filozofia umysłu, jest wykazanie lub zanegowanie, że myślenie obrazami może stanowić niezależną i pełnoprawną formę myślenia i wiedzy. W ramach wystąpienia chciałbym wskazać co najmniej dwa problemy, z którymi zmierzyć się muszą zwolennicy tezy o epistemologicznej autonomii myślenia obrazami: (1) problem epistemologicznej natury myślenia obrazami, tj. tego, czy i w jaki sposób myślenie obrazami może poszerzać naszą wiedzę; oraz (2) problem pojęciowy, tj. czy i w jaki sposób obrazy mogą stanowić formę myślenia, gdzie przez myślenie rozumie się m.in. zdolność do operowania pojęciami. Oba problemy są ze sobą dodatkowo powiązane w ten sposób, że rozwiązując problem pojęciowy daje się uzyskać odpowiedź na problem epistemologiczny, choć nie odwrotnie. Zakładam zatem, że pełnokrwiste wyjaśnienie natury myślenia obrazami wymaga uzyskania odpowiedzi na oba pytania.

Na zakończenie wystąpienia przedstawię wstępny szkic rozwiązania, na który składać się będzie zestaw hipotez roboczych dotyczących natury obrazów oraz pojęć. Będę argumentował, że ewentualne rozwiązanie przedstawionych przeze mnie problemów wymaga ponownego przyjrzenia się naszym intuicjom dotyczącym tego, czym są obrazy oraz pojęcia.

Zapraszamy!!!

spotkanie październikowe

Zarząd

Oddziału Warszawskiego

Polskiego Towarzystwa Filozoficznego

serdecznie zaprasza

17 października 2016 roku

o godzinie 17:15

na wykład:
O błędach epistemicznych i moralnych w dziedzinie zdrowia

Wykład wygłosi:

mgr Jakub Zawiła-Niedźwiecki

       (Zakład Etyki, Centrum Bioetyki i Bioprawa, Instytut Filozofii UW)	

Spotkanie odbędzie się w Sali nr 4

Instytutu Filozofii

Uniwersytetu Warszawskiego

przy Krakowskim Przedmieściu 3

Jakub Zawiła-Niedźwiecki – Filozof i bioetyk; doktorant i asystent naukowy w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Sekretarz redakcji czasopisma naukowego Etyka. Obecnie zajmuje się głównie problemami granic kompetencji decyzyjnej pacjentów i normatywnymi standardami podejmowania decyzji zastępczych. Interesuje się także ruchami antynaukowymi i irracjonalnymi, w szczególności w odniesieniu do medycyny, np. tzw. „medycyną alternatywną” – zarówno z punktu widzenia etyki, jak i epistemologii. Autor pierwszego tłumaczenia na język polski głównego dzieła Josepha Butlera „Piętnaście kazań”.

Szacuje się, że w Polsce działa ponad 100 tys. różnego typu znachorów, szamanów i wiedźm, także liczni lekarze i posiadacze stopni naukowych zajmują się działalnością o podobnym charakterze. Specjaliści zdrowia publicznego ostrzegają przed rosnącym oporem wobec profilaktyki chorób epidemicznych. W moim wystąpieniu przedstawię błędy epistemiczne stojące u podstaw tej sytuacji i analizę dysfunkcjonalnych schematów poznawczych, a w dalszej części pokażę konsekwencje moralne dla różnych grup interesariuszy w społeczeństwie. W toku wykładu omówię koncepcję „nauki zdziczałej” Neila Levy’ego, w opozycji do paradygmatu praktyki opartej na dowodach (EBP) i wartościach (VBP). Następnie omówię konsekwencje etyczne dla czterech grup interesariuszy społecznych: pacjentów, „znachorów”, profesjonalistów medycznych i osób odpowiedzialnych za zdrowie publiczne. W świetle badań w ramach nauk społecznych dotyczących omawianych zjawisk zaproponuję sugestie zmian w praktyce moralnej dotyczącej zdrowia opierając się o standardowe zaplecze teoretyczne etyki medycznej. Na zakończenie pokażę kilka przykładów innych dziedzin, w których można zastosować podobne uwagi.

Zapraszamy!!!

spotkania w ramach Festiwalu Nauki w Instytucie Filozofii UW

Zapraszamy na wykłady i warsztaty zorganizowane w ramach Festiwalu Nauki w Instytucie Filozofii UW we współpracy z Oddziałem Warszawskim Polskiego Towarzystwa Filozoficznego:
⧫ 26.09.2016, godz. 17.00 s. 205 w dawnym BUWie, prof. dr hab. Paweł Łuków ,,Czy jesteśmy właścicielami swoich ciał?” (wykład)
⧫ 27.09.2016, godz. 17.00 s. 205, dr Marcin Trepczyński ,,Hipermodernizm – czyli żegnaj postmodernizmie” (wykład)
⧫ 28.09.2016, godz. 17.00 s. 205 dr Katarzyna Kuś i Bartosz Maćkiewicz ,,Kiedy filozof się myli? Filozofia eksperymentalna jako nowa filozofia” (warsztaty)
⧫ 29.09.2016, godz. 17.00 s. 205 dr Piotr Schollenberger ,,Pisuar, lustro i panna młoda- jakie wyzwanie rzuca filozofii Duchamp?” (wykład)
⧫ 30.09.2016, godz. 17.00 s. 205 prof. Jacek Hołówka ,,Schizoidalna bezradność filozofii” (wykład)